What and Whither, Our World? (1) ဒို႕ေနထိုင္ရာကမၻာၾကီးဘာလဲ၊ဘယ္လဲ (၁)

ေရးသားသူ။ ထြန္းေက်ာ္ျငိမ္း
23 December 2019.

စာေရးသူကိုယ္တိုင္ေဆးပညာဘြဲ႕ေတြ၊မာစတာေတြပါရဂူဘြဲ႕ေတြနံမည္ေနာက္ခ်ိတ္
ထားျပီးမသိခဲ့ဘူး့။

အဲေတာ့ဘယ္ကစျပီးေျပာရမလဲ….
မွတ္မိေသးတယ္။သားေမာင္ဇက္ခ္ကိုေမြးတဲ့နွစ္။
၁၉၈၉ခုမွာဘာလင္တံတိုင္းျပိဳတယ္။ကြန္ျမဴနစ္စံနစ္ျပိဳတယ္။
၁၉၁၇ႏွစ္ကစလို႕သေႏၶတည္လာတဲ့ဆိုဗီယက္ဆိုရွယ္လစ္ရုရွားသမတႏိုင္ငံUSSRျပိဳကဲ ြတယ္။
ဝါေဆာစစ္အုပ္စုၾကီးလည္းဝါေယာျဖစ္သြားတယ္။
လီနင္တို႕စတာလင္တို႕လည္းရုပ္ထုဘဝမွာေတာင္လည္ပင္းကိုၾကိဳးဆြဲျပီးစင္ေပၚ
က ေနျပီ ွဆ ြဲခ်ခံ ၾကရတယ္။The end of historyသမိုင္းရဲ႕လမ္းဆံုးေရာက္ျပီလို႕ဆိုသူကဆိုတယ္။ လူတန္းစားတိုက္ပြဲေတြ၊ပစၥည္းမဲ့ေတြေနာက္တန္းေရာက္သြားတယ္။

ျပီးေတာ့
ေစ်းကြက္စီးပြားေရးMarket Economy အသံေတြ က်ယ္ေလာင္လာတယ္။ ဂလိုဘယ္လိုင္ေဇးရွင္း(Globalization)ဆိုတဲ့ေဝါဟာရတြင္က်ယ္လာတယ္။
ဂလိုဘယ္လိုင္ေဇးရွင္းကိုအမႊန္းတင္တဲ့မီဒီယာဂုရုေတြပညာရွင္ေတြပြားမ်ား
လာတယ္။ကမၻာၾကီးျပားသြားျပီဆိုတဲ့Thomas Friedmanတို႕လိုေပါ.
သူတို႕ရဲ႕အညႊန္းကဒီလိုပါ………
economic globalizationတဲ့။ အေမရိကန္မွာေရာင္းမဲ့ကုန္ကိုတရုတ္ျပည္ မွာလုပ္တယ္၊ခ်ဳပ္တယ္။ကုန္ၾကမ္းကိုတျခားတေနရာမွာဝယ္တယ္။ အေမရိ ကန္စားသံုးသူေတြေစ်းေပါေပါနဲ႕ပစၥည္းေတြဝယ္ႏိုင္တယ္။ေကာ္ပိုေရးရွင္း

ေတြျမတ္တယ္၊တရုတ္ေတြစက္ရံုေတြတည္တယ္။အလုပ္ေတြရတယ္။
ေကာင္းလိုက္ထာ။
political globalizationတဲ့။လယ္ရီဒိုင္းမြန္းတည္းျဖတ္ထုတ္ေဝတဲ့Rethinking Democracyစာအုပ္ထြက္လာတယ္။၁၉၉၅ေလာက္ျဖစ္မယ္။Civil Societyဆိုတဲ့ အိုင္ဒီယာကိုျပန္ေဖၚလာတယ္။
ဒီေတာ့Civil Society အေၾကာင္းနဲနဲေျပာခ်င္တယ္။
၁၈၃၁ခုမွာအေမရိကန္ေရာက္ျပင္သစ္သံအမတ္Alexis de Toqueville အလက္ဆစ္စဒီတုတ္ကဗီးလ္အေမရိကန္စံနစ္ကိုေလ့လာျပီး
အေမရိကန္မွာဒီမိုကေရစီစံနစ္ေအာင္ျမင္တာcivil societyဖြံ႕ျဖိဳးသည္ေၾကာင့္ လို႕ဆိုတယ္။အေမရိကန္မွာဥေရာပကေနေရာက္လာျပီးအေျခခ်ေနထိုင္သူေတြဟာ
ႏိုင္ငယ္လို႕မရွိစဥ္ကတည္းကျမိဳ႕ရြာကိစၥေဆာင္ရြက္ရာမွာTown Hall meetingလို႕ေခၚတဲ့ျမိဳ႕သူျမိဳ႕သားေတြရဲ႕ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမမွာစုရံုးစည္းေဝးျပီး
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္တတ္တဲ့အေလ့အက်င့္ကိုတုတ္ကဗီးလ္က ေဖၚက်ဴးေရးသားတယ္။ဒီလိုရပ္ရြာကိစၥကိုျဖည့္ဆည္းရာမွာကိုယ္ထူကိုယ္ထ
လုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိတယ္။ႏိုင္ငံေတာ္ၾကီးျဖစ္လာေတာ့လည္းအစိုးရကိုအားမကိုးဘူး။
အရပ္သားေတြဘဲပရဟိတအသင္းေတြဖြဲ႕လုပ္ေဆာင္ၾကတယ္။ဒီလိုကိုယ္ထူကိုယ္
ထအသင္းဖြဲ႕လုပ္ေဆာင္တဲ့စံနစ္ကို
(Civil Society)အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းလို႕ေခၚဆိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုcivil societyေၾကာင့္အေမရိကန္ရဲ႕ဒီမိုကေရစီစံနစ္ေအာင္ျမင္တာလို႕ဆိုပါတယ္။
ဒီလိုcivil society ေအာင္ျမင္ရျခင္းရဲ႕လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ဟာလည္း(associational skills)ေခၚတဲ့တဦးနဲ႕တဦးပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္တတ္တဲ့စြမ္းရည္ေၾကာင့္လို႕ဆိုတယ္။
အင္မတန္ေကာင္းတဲ့အေတြးအေခၚပါ။ႏိုင္ငံေရးအရဂလိုဘယ္လိုင္ေဇး၇ွင္းမွာတကမၻာ
လံုးcivil society အေလ့အထေတြျပန္႕ပြားလာျပီးဒီိမိုကေရစီအယူအဆေတြဖြံ႕ျဖိဳးဘို႕ လိုတယ္လို႕ဆိုလာပါတယ္။ဒါေပမဲ့စာေရးသူဘဝင္မက်တာ၇ွိပါတယ္။
ဒါကေတာ့ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာကိုကမၻာနဲ႕အစားထိုးရမယ္ဆိုတဲ့အေတြးပါဘဲ။ Wikipediaအရႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာဂလိုဘယ္လိုင္ေဇး၇ွင္းအဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆို့္ရာမွာ.

One of the key aspects of the political globalization is the declining importance of the nation-state and the rise of other actors on the political scene. အဓိကက်တဲ့အခ်က္ကအခ်က္အေနနဲ႕nation-statesလို႕ေခၚတဲ့အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕အေရးပါမႈက႑ဟာေမွးမွိန္သြား
ျပီးႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာအျခားဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ႕က႑ျမင့္မားလာမယ္လို႕ဆိုပါတယ္။
အျခားဇာတ္ေကာင္ေတြဆိုတာကUNတို႕EUတို႕အျပင္NGOေတြကိုညႊန္းတာပါ။

ေနာက္ျပီးေတာ့၊ယဥ္ေက်းမႈအရဂလိုဘယ္လိုင္ေဇးရွင္း(Cultural Globalization)တဲ့။
(involves the formation of shared norms and knowledge with which people associate their individual and collective cultural identities.  It brings increasing interconnectedness among different populations and cultures.) တကမၻာလံုးမွာလူသားေတြအၾကားတူညီေသာသတ္မွတ္ခ်က္မ်ား(norms)၊
အသိပညာမ်ားျပန္္႕ပြားလာျပီးမတူကြဲျပားတဲ့လူသားေတြအၾကားရင္းႏွီးနီးစပ္မႈျမင့္မား
တိုးတက္လာမယ္လို႕ဆိုပါတယ္။တနည္းအားျဖင့္ဒီမိုကေရစီတန္ဖိုးေတြ၊က်င့္ဝတ္ေတြ၊
အယူအဆေတြကမၻာအႏံ႕ျပန္႕ပြားလာေတာ့မယ္လို႕ပညာရွင္ေတြကဆိုၾကပါတယ္။
ေကာင္းလိုက္တဲ့အေတြးေတြ။စာေရးသူကေတာ့ေၾကြသလားမေမးနဲ႕

ဒါေပမဲ့လက္ေတြ႕မွာေတာ့နိယာမေတြရဲ႕သဘာဝတရားအတိုင္းပါဘဲ။
ဝိေရာဓိေတြပါလာတယ္။အႏုပဋိေလာမေတြေခါင္းေထာင္လာၾကတယ္။

 

Contemporary Human Rights Practice In a Neoliberal World And Underlying Pathologies.

By Tun Kyaw Nyein
19 December 2019

At the Hague last week we witnessed powerful actors with hidden agendas using ICJ as a mechanism to further their strategic aims. It illustrates a point that many believe to be true. That contemporary human rights practice is tainted by several pathologies.

Firstly, we have the international human rights community, a global network of NGOs and media supported by international financiers ganging up against a young democratic government in Myanmar led by Daw Aung San Suu Kyi, which is struggling to establish democracy against great odds. But democracy be damned, the human rightists as a group see nation-states such as Myanmar as a pathology and instead aim for a utopian idea of world government run nominally under the umbrella of entities such as the UN or EU. However, in this neoliberal world, real power is and will be in the hands of oligarchs aspiring to shepherd the world’s masses with the aid of NGOs -they fund functioning as enforcers; read HRW, Amnesty International, Fortify Rights etc. as neoliberal Brown Shirts.
In totality this vast network operates as an international machinery of human rights now turned against Myanmar as an instrument of domination. This is a serious pathology but hardly the only one.

Here’s a second pathology. In the case brought against Myanmar at the ICJ, this western instrument of domination, again in the name of human rights was weaponized by the (OIC) a conglomeration of Islamic states, whose member states in the main are antipathetic to the very values of human rights. Their objective is to support a migrant Islamic minority laying claim on the Arakan lands in Myanmar.Check out my FB postings